فروشگاه اینترنتی نشان | فروش آنلاین مهر و موم و تجهیزات جانبی آن
تاریخچه مهروموم در امریکا
قبل از پیدایش پسورد، برای نامه‌ها و اسناد امنیتی از مهروموم استفاده می‌کردند. در این مقاله تاریخچه مهروموم در امریکا رو بررسی می‌کنیم.
در قرن‌های قبل از مهر دفتر اسناد رسمی، منشی‌ها و کارمندان دولت ایالات متحده از روبان‌های ابریشمی با رنگ‌های روشن، مهرهای مومی و مهرهای کاغذی برجسته که با ویفر متصل شده بودند، برای تأیید امنیت اسناد مهم استفاده می‌کردند.
از روبان‌ها برای چسباندن اسناد مهم به یکدیگر استفاده میشد، اما آنها همچنین یک عملکرد امنیتی به عنوان اثبات در برابر دستکاری داشتند. منشی بر روی کاغذ یا کاغذ پوستی شکاف‌هایی می‌برید، روبان را از میان آن می‌بافید و سپس امضا‌کنندگان یا مقامات دولتی مهر مومی خود را میچسباند. یک مهر کاغذ برجسته را با موم یا ویفر به کاغذ میچسباند، یا خود کاغذ را برجسته می‌کرد.
دلایل استفاده از مهروموم
- تأیید باز نشدن یک سند
- تأیید هویت شخصی
- برای اهداف تزئینی
همانطور که از نام آن پیداست، موم آب‌بندی در درجه اول از موم زنبور عسل تشکیل شده است. برای کمک به سفت شدن موم، تولیدکنندگان در قرن شانزدهم شروع به افزودن لاک مخصوص کردند. رزینی که توسط یک حشره موجود در هند و تایلند ترشح می‌شود.
به این مخلوط کلوفون، گچ و رنگدانه‌ای، اغلب سرخابی (ساخته شده از جیوه) یا سرب اضافه شد. این مخلوط حرارت داده شد و در قالب فلزی ریخته شد و در آنجا به شکل باتوم‌هایی مشابه چوب‌های پلاستیکی فروخته شده امروزی سخت شد.
تکثیر مهرومومها سخت بود و تلاش برای حذف اجزای چسبیده از روبان، چسب و کاغذ از روی سند برای اهداف پلید به آن آسیب می‌رساند و سند مشخصی را در برابر دستکاری ایجاد می‌کرد.کاغذ پوست دارای سطحی لطیف‌تر و محکم‌تر از کاغذ است و چسباندن موم آب‌بند به سطح آن یا برجسته کردن واضح آن دشوار است.
تصویر زیر معاهده 1842 با Wyandots که روی کاغذ است، از دو نوع مختلف روبان استفاده می کرد. صورتی یک نوار کتان است که ورقی از سند را در کنار هم نگه می‌دارد، در حالی که رنگ سبز یک نوار ابریشمی است که در زیر یک مهروموم کاغذ برجسته است که با یک ویفر قرمز بزرگ به کاغذ چسبیده است.
در حالی که معاهدات قرن 18 و اوایل قرن 19 از مواد سنتی مانند پوست کاغذی و مهرهای موم بزرگ استفاده می کردند.
این مواد به دلایل راحتی و هزینه در اواسط قرن نوزدهم شروع به حذف تدریجی کردند. این مهرومومی که در دومین کنفرانس لاهه در سال 1907 مورد استفاده قرار گرفت، نمونه ای است که بعداً باقی مانده است.
تاریخچه مهروموم در قرن نوزدهم و پس از آن
برای بستن حروف از موم مهر نیز استفاده میشد. قبل از اوایل قرن نوزدهم، نرخ‌های پستی تا حدی بر اساس تعداد برگه‌های یک نامه محاسبه میشد و خود کاغذ نیز گران بود و پاکت نامه یا برگه‌های جلد را برای فرستنده گران‌قیمت می‌کرد. بنابراین نویسندگان نامه را تا کرده و آن را با موم یا مهر ویفر مهروموم کردند.
پس از تغییر نرخ‌های پستی و اختراع کاغذ ماشینی، پاکت نامه در دهه 1840 رایج شد. پاکت‌های صمغ‌دار در دهه 1850 اختراع شدند. مردم می‌توانستند پاکت را با سریش، چسب یا ویفر ببندند، اما درست مانند امروز، برخی از مردم به استفاده از مهروموم، به‌ویژه کسانی که در مناصب رسمی بودند، ادامه دادند.
این پاکت 1860 از اسقف اعظم کالیفرنیا به رز گرین هاو (که در طول جنگ داخلی آمریکا جاسوس کنفدراسیون شد) مهر مومی زیبایی را نشان می‌دهد که نامه را محکم می‌کند.
در اواسط تا اواخر قرن 19، با ازدیاد پاکت‌های از پیش صمغ‌بندی شده، مهروموم‌های مومی از کاربرد رایج خارج شدند. امروزه اغلب از مهر و روبان برای حفظ امنیت اسناد استفاده نمی‌شود، اما از آنها برای مصارف تزئینی در مناسبت‌های خاص مانند دعوت‌نامه عروسی و با کادوهای تولد استفاده می‌شود.
برای انتخاب و سفارش این مهروموم‌هایی که تاریخ غنی در خود دارند و خاص کردن هدیه‌ها و کارت‌های دعوتتان، مهروموم نشان در خدمت شماست. شما می‌توانید این مهرومومها رو در قالب پک‌های لوکس و یا به صورت اجزای جداگانه و حتی به صورت استیکرهای آماده بخرید.
